Συζητούσαμε στην τάξη, στην Στ’, περί της διαφήμισης, περί του καταναλωτισμού και φτάσαμε στα περί διατροφής. Οι ερωτήσεις έδιναν και έπαιρναν, οι απαντήσεις το ίδιο, αλλά δεν έφταναν. Ένας ειδικός σκεφτήκαμε θα μας τα πει καλύτερα, κι εγώ σκέφτηκα ότι ίσως να έχει και το μαγικό ραβδάκι να ταρακουνήσει τα παιδιά και ν’ αλλάξουν κάποιες κακές διατροφικές συνήθειες. Να μην έχουμε βεβαίως αγαπητές μαμάδες, κυρίως, αυταπάτες για το ποιος έχει το μαγικό ραβδάκι. Εμείς οι γονείς, αλλά καμιά φορά από μικρό… μπορεί να γίνει το θαύμα!
Καλέσαμε, λοιπόν, την κ. 'Αρτεμη Βασιλειάδη, παιδίατρο του Νοσοκομείου μας και υπεύθυνη του τμήματος παιδικής παχυσαρκίας, που με πολλή χαρά δέχτηκε την πρόσκλησή μας, γιατί είναι και γειτόνισσά μας.
Το πρωινό! «Το πρωινό είναι από τα βασικά γεύματα, παιδιά! Πώς θα αρχίσετε τη σκληρή δουλειά που απαιτεί το σχολείο χωρίς καύσιμα;» Μόνο το 50% των παιδιών της τάξης παίρνει πρωινό. Η δικαιολογία; «Δεν προλαβαίνουμε!» Και μπήκαν οι κανόνες: 1ον Θα το ετοιμάζετε μόνα σας. Πόση ώρα θα σας πάρει να βάλετε στο ποτήρι γάλα και να αλείψετε μια φετούλα με βούτυρο και μέλι; 3 λεπτά; Ξυπνήστε λοιπόν 10’ νωρίτερα, φτιάξτε το πρωινό σας και όλο ζωντάνια έτοιμοι για το σχολείο. Και το Σαββατοκύριακο στρώστε το τραπεζομάντιλο και ετοιμάστε πρωινό για όλη την οικογένεια. Να μια ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί και να ξεκινήσουμε τη μέρα μας γεμάτοι ενέργεια, αλλά και να αποκτήσουμε καλές συνήθειες οικογενειακώς!!!
Μας υπενθύμισε και άλλον ένα κανόνα σωστής διατροφής. «Ζούμε σε μια χαρισματική περιοχή της Γης. Στην Κρήτη, με τα λάδια, τα αμπέλια, τα πορτοκάλια τα λαχανικά μας. Να προτιμάμε τα προϊόντα κυρίως του τόπου μας και αυτά της κάθε εποχής. Μπρόκολο και σπανάκι, λάχανο και μαρουλάκια, πορτοκάλια και μανταρίνια, μέλι, γραβιέρα, ραδίκια κ.α. αυτή την εποχή.» Μας μετέφερε επίσης τη ρήση των καρδιολόγων του νοσοκομείου για γερή καρδιά: «Τρώμε από κρεατικά ΜΟΝΟ ό,τι πετάει και κολυμπάει». Συμπληρώστε σ’ αυτά και το κουνέλι που μπορεί να μην πετάει, αλλά το άσπρο κρέας του είναι μοναδικό. Γουρούνι και μοσχάρι μια φορά στις 10 μέρες. Είπαμε κι άλλα πολλά. Κι έμειναν αναπάντητα πολλαπλάσια. Θα μας δοθεί κι άλλη ευκαιρία, μας είπε η κ.'Aρτεμις. Μέχρι τότε όμως τι μένει; Να περιμένουμε από τα παιδιά μας να ορίσουν τη σωστή διατροφή τους ή να αναλάβουμε, αγαπητές μανούλες, εμείς τον πρώτο ρόλο στο να χτίσουν τα παιδιά μας ένα γερό οργανισμό; Στην τάξη θα κάνουμε ότι μπορούμε, αλλά …συν Αθηνά και χείρα κίνει!
Μας είπε κι άλλα ωραία η κ. Βασιλειάδη. «Κάποια φορά θα φάμε και κανένα σκουπιδάκι (κρουασάν, τυρόπιτες, πατατάκια, αναψυκτικά κλπ). Αν όμως τρώμε καθημερινά σκουπίδια, κάνει τεράστιο αγώνα ο οργανισμός μας να τα διώξει και κουράζεται και σιγά σιγά στην ενήλικη ζωή μας βγαίνουν στη φόρα οι αρρώστιες και έτσι υποθηκεύουμε το μέλλον μας. Ποιος θέλει να είναι άρρωστος;»
Αμ το άλλο; Γιατί δεν πρέπει να πίνουν τα παιδιά αναψυκτικά; «Τα αναψυκτικά ρουφούν σαν βδέλλες από τα οστά μας το ασβέστιο. Μεγάλο έγκλημα κάνουμε όταν τα πίνουμε. Προετοιμάζουμε τον οργανισμό μας για οστεοπόρωση και μπόλικα σπασίματα στην ενήλικη ζωή μας. Κάποια φορά θα πιούμε μια γκαζόζα, είπαμε, αλλά ποτέ συνέχεια.» Όσο για την Coca cola, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ στα παιδιά!!!
