Μετά τη σχολική γιορτή για την επέτειο των 40 χρόνων από την εξέγερση του πολυτεχνείου οι μαθητές κλήθηκαν να αποτυπώσουν τα συναισθήματά τους, είτε με λέξεις, είτε με χρώματα.
Ελάτε να τιμήσουμε παρέα
τους τότε σπουδαίους αγωνιστές
τους τότε γενναίους φοιτητές.
Αυτούς που με πείσμα και θάρρος
πρόταξαν τα στήθη τους μπροστά
στους κινδύνους και τα όπλα.
Αυτούς που με ελάχιστα αγαθά
κατάφεραν να επιβιώσουν
μέσα στα όπλα, το αίμα και τους νεκρούς.
Αυτούς που με όλη τους τη δύναμη
φώναζαν συνθήματα επαναστατικά
και λόγια που έλεγαν πολλά.
Στα χείλη όλων αντηχούσε μία φράση
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Νικητές ήταν οι φοιτητές
είναι οι αγωνιστές
οι μεγάλες οι ψυχές.
Μια αγάπη στους αγωνιστές
τους νικητές
με τις μεγάλες ψυχές.
Ο Παπαδόπουλος μιλά
μα τα παλικάρια κρατούν
τα κάγκελα γερά.
Ο αγώνας ξεκινά
για τα μικρά παιδιά
ψυχές δυνατές για τις καρδιές.
