Η εκδρομή μας ξεκινάει ένα πρωί που ο καιρός φαινόταν λυπημένος σαν μικρό παιδί που ήταν έτοιμο να κλάψει. Απ’ το Δημοτικό Σχολείο Τσικαλαριών ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας που ήταν το Μουσείο Τυπογραφίας, το οποίο είναι το μοναδικό στην Ελλάδα. Στη διαδρομή ο κύριος μας έλεγε να κάνουμε σειρές, αλλά φαίνεται ότι είχε πέσει λίγη μαρμελάδα στα αυτιά μας απ’ το πρωινό μας και δεν ακούγαμε.
Για να πάμε στο μουσείο κόψαμε δρόμο από ένα γηπεδάκι το οποίο μας έβγαλε αμέσως στο «Καλλιτεχνικό Χωριό» που βρίσκεται δίπλα στο Βιοτεχνικό Πάρκο Σούδας. Προχωρήσαμε για λίγο ακόμη και φτάσαμε μπροστά στο Μουσείο Τυπογραφίας.
Εκεί μας περίμενε η κυρία Κουμή με την οποία μιλήσαμε για την τυπογραφία και για τον Γουτεμβέργιο που την ανακάλυψε. Στην πραγματικότητα την τυπογραφία την ανακάλυψαν οι Κινέζοι, οι οποίοι όμως δεν είχαν αλφάβητο, καθώς χρησιμοποιούν ιδεογράμματα, κι έτσι δεν μπορούσαν να κατασκευάσουν εύκολα τα κινητά στοιχεία του τυπογραφείου.
Μετά τη συζήτηση χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και ο κύριος Μαρουλοσηφάκης μας ξενάγησε στα παλαιά τυπογραφικά πιεστήρια. Μας έδειξε τον τρόπο με τον οποίο τύπωναν παλιότερα.
Όσο αφορά τα κινητά στοιχεία ενός τυπογραφείου, ο Γουτεμβέργιος κατασκεύασε τα γράμματα του αλφάβητου από σίδερο, τα οποία τα τοποθετούσε το ένα δίπλα στο άλλο, στη συνέχεια τους άπλωνε μελάνι, τοποθετούσε πάνω τους ένα χαρτί και με τη βοήθεια ενός μοχλού πίεζε το χαρτί πάνω στα μελανωμένα γράμματα κι έτσι τυπωνόταν μία σελίδα ενός βιβλίου. Με τη βοήθεια του κυρίου Μαρουλοσηφάκη τυπώσαμε κι εμείς με τον ίδιο τρόπο μία σελίδα εφημερίδας, την οποία κρατήσαμε για ενθύμιο. Κάποια παιδιά βοήθησαν στο να απλώσουμε το μελάνι πάνω στα γράμματα, άλλα στο να σπρώξουν το χαρτί στην πρέσα και άλλα στο να τραβήξουν το μοχλό και να πιέσουν. Ακόμη τυπώσαμε στο μικρό χειροκίνητο πιεστήριο του περασμένου αιώνα, μικρά χαρτάκια τα οποία πήραμε για να θυμόμαστε αυτήν την εκδρομή.
Το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε με τον παραπάνω τρόπο από τον Γουτεμβέργιο (1455) και το οποίο χρειάστηκε μήνες για να τυπωθεί, ήταν η Βίβλος, που υπάρχει μέχρι και σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο.
Επίσης είδαμε διάφορα αυτόματα τυπογραφικά πιεστήρια, τα οποία τύπωναν την ίδια σελίδα πολλές φορές και πολύ γρήγορα. Ακόμη αγγίξαμε διάφορα μέσα γραφής, όπως περγαμηνές και παπύρους και είδαμε χειρόγραφα κείμενα και κείμενα σκαλισμένα πάνω σε πυλό.
Στο τέλος της ξενάγησής μας, ασχοληθήκαμε με ένα κουίζ, το οποίο ζητούσε να θυμηθούμε ό,τι είχαμε δει και πει όλη την προηγούμενη ώρα.
Αφού ευχαριστήσαμε και αποχαιρετίσαμε τους φιλόξενους οικοδεσπότες βγήκαμε από το μουσείο και ακολουθώντας και πάλι το ίδιο δρόμο φτάσαμε στο σχολείο κουρασμένοι, αλλά ταυτόχρονα χαρούμενοι για την καινούρια εμπειρία μας στο Μουσείο Τυπογραφίας της τοπικής εφημερίδας των Χανίων «Χανιώτικα Νέα».
Κείμενο: Μαθήτριες της Στ' τάξη (2014-2015)
